ماه «ذیالحجه» آخرین ماه « سال هجری قمری» و ماهی بسیار پربرکت است. بزرگان دین هنگامی که این ماه وارد میشد، اهمیت ویژهای به عبادت در آن مخصوصا در دهه اول این ماه میدادند.
در بعضی از روایات درباره ماه ذیالحجه آمده است، شبهای دهگانهای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شبهای دهه اول این ماه شریف است، و این سوگند به خاطر عظمت آن است.
خداوند در سوره حج (آیه 28) ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «ایام معلومات» گفته است که مومنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروف «ایام معلومات» که در روایات نیز آمده است، 10 روز اول ذیالحجه است. بنابراین، هم شبهای آن عزیز است و هم روزهای آن.
در حدیثی از رسول خدا (ص) میخوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی به اندازه این ایام (10 روز اول ماه ذیالحجه) فضیلت ندارد.افزون بر اینها، هم صدا شدن با زوار خانه خدا در این ماه، و یاد و خاطره مراسم با شکوه حج و معنویت و برکات آن، حال و هوای دیگری به انسان میدهد، مخصوصا برای کسانی که در سلک زوار سعادتمند خانه خدا قرار گرفتهاند، یا با یاد و خاطره آن ها همراهند.
وجود دو «عید» مهم اسلامی عید قربان (عید اضحی) و عید غدیر (عید ولایت) و روز «عرفه» و خاطره دعای عجیب و بسیار گرانبهای امام حسین (ع) در عرفات، شکوه و عظمت خاصی به این ماه بخشیده، و سزاوار است همه مومنان (مخصوصا جوانان پاکدل) از فضای آکنده از معنویت این ماه، غافل نشوند و در خودسازی و تهذیب نفس بکوشند که به پیشرفتهای مهمی نائل میشوند.
1. ثواب عمومی روزه این ماه: وقتی ماه ذی الحجه فرا میرسید، جوانی در زمان پیامبر گرامی اسلام(ص) شروع به روزه گرفتن میکرد. وقتی پیامبر از جریان کار او مطلع شد، به او فرمود: «… در هر روزی که روزه میگیری، مثل این است که بردهای را آزاد کردهای و صد شتر و صد اسب را در راه خدا دادهای و این روزه کفاره شصت سال قبل و شصت سال بعد از آن روز خواهد بود».[1]
2. ثواب روزه روز اول: روایت شده: «روز اول ماه ذی الحجه، روزی است که حضرت ابراهیم(ع) به دنیا آمده؛ لذا اگر کسی آن روز را روزه بگیرد، روزه او کفاره شصت سال گناه خواهد بود».[2] امام کاظم(ع) فرمود: «کسی که این روز را روزه بگیرد، خدا ثواب شصت سال روزه را برایش مینویسد».[3] همچنین در سخنی دیگر فرمود: «هر کس روز اول از دهه اول ذی الحجه را روزه بگیرد، خدا برایش ثواب روزه هشتاد ماه، خواهد نوشت».[4]
3. ثواب روزه روز هشتم: این روز معروف به «یوم الترویه» است. از امام صادق(ع) نقل شده: «روزه گرفتن در این روز، کفاره [گناهان] یک سال است».[5]
4. ثواب روزه روز نهم: این روز، عرفه نام دارد، امام صادق(ع) فرمود: «روزه گرفتن در این روز، کفاره [گناهان] دو سال محسوب میشود».[6]
5. ثواب روزه نُه روز اول: «اگر کسی همه نُه روز اول ماه ذی الحجه را روزه بگیرد، روزه دَهر (یعنى تمام عمر) برایش نوشته میشود».[7]
6. ثواب روزه روز عید غدیر: امام صادق(ع) فرمود: «روزه این روز، معادل شصت ماه روزه گرفتن است».[8] «ثواب اعمال خوبی که در این روز انجام میشود، مساوی با ثواب انجام آن کار در هشتاد ماه است».[9] و «روزه گرفتن در روز عید غدیر، کفاره شصت سال گناه است».[10] گفتنی است؛ روز دهم این ماه، که روز عید قربان است، یکی از دو روزی است که روزه گرفتن در آن حرام است.[11]
صفحه اول جستجوی گوگل تنها برای ده سایت جا دارد. چرا سایت شما در این میان نباشد؟ خرید بک لینک ، بک لینک